Mijn vriendin heeft MS. Dat zie je niet aan haar. Het is een goddelijk lekker wijf, dat zie je wel. Ze praat, eet, slaapt en wandelt als elk ander persoon. Ze doet dit allemaal wel met finesse. Ze is immers goddelijk.
Zij heeft MS. En op dit moment is dat onzichtbaar. Ze heeft tintelingen in haar armen en als je haar een hand geeft, dan merk je daar niets van.
Misschien zijn er in jouw omgeving ook wel mensen welke onzichtbaar ziek zijn. Helaas is dit niet tegen te houden. Sommige mensen worden ziek en soms kan je dit niet aan de personen zelf zien.
Afgelopen weekend ontdekte ik de Stichting Onzichtbaar Ziek. Ik heb mij aangemeld om ‘iets’ te doen. ‘Wat’ weet ik nog niet maar ik wil wel iets doen. Columns schrijven, bijvoorbeeld. De stichting is op zoek naar meer vrijwilligers. Help jij ook mee?
Fijne stichting he?! Ik volg ze ook op facebook en ze hebben eens een artikel van mij gedeeld.
Onzichtbaar ziek zijn moet meer aandacht voor komen. Maar ook zichtbare ziektes krijgen te maken met vooroordelen helaas.
Ms, wat een rot ziekte zeg! Ik hoop dat ze nog heel lang onzichtbaar ziek mag blijven, jeetje wat klinkt dit rot!! Maar goed je snap vast wel wat ik bedoel.
Ziek zijn geeft helaas vooroordelen. Gelukkig hebben wij (mijn partner) er nog niet heel veel last van.
MS is idd een rotziekte. Helemaal vanwege de onzekerheid. Maar zoals je kan lezen, blijven we positief…
Vandaag is mijn blog online gekomen op MSweb: Dagboek van Floris