Gisteravond was ik aan de beurt. Mijn god. Zwaar emotioneel. Vol hoofd. Elk woord zorgde voor een nog voller hoofd en nog veel meer tranen. Ik laat alles gaan maar ik kan het niet uitleggen. Ik hou zo verschrikkelijk veel van je. Dat is in ieder geval één zekerheidje. De rest komen we vanzelf wel achter. Maar soms is het zo verdomde kut en zwaar. Emotioneel kapot gaan en je zelf weer oprapen, bij elkaar vouwen en gelukkig zijn. Want dat is wat ik ben met jou! Gelukkig. Ziels!
Archieven
- juni 2022
- december 2019
- april 2019
- januari 2019
- september 2018
- juli 2018
- januari 2018
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- juli 2015
- juni 2015
- maart 2014
- maart 2013
Overigens heb ik het gevoel nog steeds. Zo’n heel slecht emotioneel geweten. Alsof het allemaal heel snel voorbij zal zijn. Nooit meer…
Ik moet hier vanaf komen. Snel! Nu!